Novodevitsji-klooster 		De Metro
De Moskouse metro is ongetwijfeld de mooiste ter wereld. Iedere metrohalte in het centrum lijkt op een balzaal van een paleis. Gebouwd onder Stalin in de jaren 30 en 40 - tijdens de jaren van de Grote Terreur, wil je eigenlijk niet weten ten koste van hoeveel mensenlevens dergelijke schoonheid tot stand is gekomen. Voor welk onschuldig vergrijp zijn de ingenieurs naar Siberië gestuurd?
Nog steeds komen schoonheid en afgrijzen samen in de Moskouse metro. Op het station "Tretjakovskaja" rolt bijvoorbeeld een jongen rond op een plankje op wieltjes. Hij heeft geen benen meer en zijn heupen zijn op dat plankje gemonteerd. Bedelend moet dit Tsjetsjenië-slachtoffer in zijn onderhoud voorzien. Het schijnt dat er ook nog een jongen in de Moskouse metro te vinden is die behalve zijn benen ook beide armen mist. Verliezers, uitgespuwd door de harde Russische maatschappij.

Mooie foto's van de metrohalte Kropotkinskaja (onze uitvalsbasis), vind je hier. En dit is een schema van het Moskouse metronet.

Met de trein
Terug vanuit Jaroslavl naar Moskou reisden M. en ik per trein. Jaroslavl kent twee treinstations: het Oude en het Nieuwe. Het Oude was een aantal jaren geleden een totaal vervallen openbaar urinoir. Voor treinkaartjes - wist de Jaroslavver - moest men in het Nieuwe station - een vreselijke, rechthoekige creatie van beton.
Onlangs heeft de stad Jaroslavl het Oude station gerenoveerd. Het ziet er weer prachtig uit en ook voor treinkaartjes kan men hier terecht. Maar dat is voor de meeste mensen nog niet geheel duidelijk. Gewoonlijk staat er voor een Russisch loket een wanordelijke, ruziënde groep mensen die elkaar probeert te verdringen. In Jaroslavl heeft men een nieuw systeem uitgevonden dat ons al wat langer bekend was: dat van nummertjes trekken. Terwijl alle Russen gewoontegetrouw zenuwachtig door de hal lopen, trek ik een nummertje. Na enkele minuten licht mijn nummer op en ik loop naar het loket, gevolgd door een wanhopige kliek Russen die ook een treinkaartje wil. Waarom zij niet en ik wel meteen geholpen wordt, lijkt maar niet door te willen dringen...
In vergelijking met de bus is de trein een verademing. Hij legt de afstand Jaroslavl-Moskou twee keer zo snel af, in de trein is het rustig en er komt zelfs een cateringkarretje langs, terwijl de enige catering in de bus de stinkende vis van de dronken soldaten was. Fris, uitgerust en opgewekt arriveren we in Moskou.
Drukte op de Moskouse wegen.

De beroemde Russische zangeres Zemfira!
De Basiliuskathedraal - uithangbord van Rusland
De Arbat
Moskou beleeft een ongekende periode van rijkdom. Dure auto's persen zich door de drukke straten van het Centrum. Het recht van de sterkste is hier verworden tot het recht van de duurste auto. De vluchtstrook, die zich bij de Moskouse wegen altijd in het midden van de rijbanen bevindt, wordt steevast bereden door dure inomarka's (buitenlandse sleeën als de Mercedes 600).
De meeste van die dure wagens vind je 's avonds terug aan de Novyj Arbat, het grote paradijs voor porno en casino.
Op de Novyj Arbat contrasteren moderne limousines met oude flatgebouwen.

De Novyj Arbat - Walhalla voor de rijken